Geen woord over ouderinitiatieven in rapport ‘Zorgen voor gezonde groei’

Ook de Pgb gefinancierde ouderinitiatieven krijgen geen rust. Op het moment dat e.a. in rustiger vaarwater lijkt te zijn gekomen na de stormachtige transitie in de zorg, van Awbz naar Wmo en enkele gemeenten eindelijk zijn gaan inzien dat juist deze kleinschalige, Pgb gefinancierde woonvormen efficiënt en voordelig passende maatwerkzorg leveren,

zullen ouders weer in actie moeten komen om te voorkomen dat hun mooie projecten in een verkeerd daglicht komen te staan.

Aanleiding voor deze onrust is een rapport wat op 31 maart is verschenen’ Zorgen voor gezonde groei’ dat zonder kabinetsreactie aan de Tweede Kamer is aangeboden. Het rapport is als technische informatie beschikbaar is gesteld ten behoeve van de formatie van een nieuw te vormen kabinet.

Hiermee wordt de suggestie gewekt dat dit een feitelijk en objectief rapport zou zijn. Dat is echter niet zo. Blijkbaar zijn de opstellers volledig onbekend met het bestaan van ouderinitiatieven.

De voorgestelde maatregelen in het rapport treffen ook het Pgb, en in het bijzonder de ouderinitiatieven. Ouderinitiatieven beraden zich op een duidelijke en snelle reactie om te voorkomen dat er schade ontstaat.

In principe richt het rapport zich vooral op de Pgb’s in de Wlz, maar de ideeën zouden een warm onthaal kunnen krijgen bij diverse gemeentes, die hierin een bevestiging zouden kunnen vinden voor hun terughoudende of afwijzende beleid rond Pgb’s en Beschermd Wonen. Op pag. 19 krijgen gemeenten die kleinschalige voorzieningen hebben overgehaald via ZIN te leveren zelfs een compliment.

Er zijn in het rapport echter ook goede aanknopingspunten en kansen te vinden voor het voortbestaan en zelfs stimuleren van ouderinitiatieven. Maar dan moeten die wel worden erkend en gezien worden als een bijzondere vorm, en niet op een hoop worden geveegd met door en/of vanuit reguliere ZIN-aanbieders gecreëerde kleinschalige woonvoorzieningen.

Kleinschalige ouderinitiatieven kunnen de antwoorden bieden waar de politiek naarstig naar op zoek is. Keerzijde van deze kleinschaligheid is dat de politiek de ouderinitiatieven over het hoofd ziet omdat ze (te) onopvallend en in stilte binnen het zorglandschap hun mooie werk doen. Daardoor krijgen zij niet de aandacht die ze verdienen.